Op 5 juli j.l. is het wetsvoorstel Goed Verhuurderschap in consultatie genomen. Met deze wet ziet de minister af van de zogenaamde ‘strafvergunning’ waar sommige Nederlandse gemeenten eerder voor hebben gepleit. Wat ons betreft geeft dit wetsvoorstel gemeenten een uitgebreid instrumentarium om malafide verhuurpraktijken aan te pakken. Door middel van een verhuurdervergunning wordt goed verhuurderschap beloond en worden uitwassen aangepakt. Wat staat er nog meer in de wet?
In een notendop, zorgt dit wetsvoorstel ervoor dat gemeenten de bevoegdheid krijgen om voorschriften en werkwijzen voor verhuurders en verhuurbemiddelaars in te stellen. Daarnaast geeft deze wet gemeenten ook de mogelijkheid om een gebiedsgerichte vergunningsplicht in te stellen om zo malafide verhuurders en excessen aan te pakken. Tot slot zijn de algemene regels qua inhoud landelijk gelijk getrokken en dit voorkomt een lappendeken aan regelgeving.
Tweejarige pilot
In 2018 is de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties begonnen met het traject Goed Verhuurderschap om ervoor te zorgen dat misstanden op de huurmarkt worden voorkomen en tegengegaan. Zo zijn er verschillende pilots gehouden in diverse gemeenten waarbij verschillende maatregelen zijn getest. Ook zijn er veel overleggen geweest met belanghebbende organisaties.
Wat staat er in de wet?
De wet gaat in op het gedrag en werkwijzen die onder andere discriminatie en intimidatie moeten tegengaan en voorkomen en zorgen voor enkele basale informatieverplichtingen richting de huurder. Daarnaast krijgen gemeenten de mogelijkheid om een gebiedsgerichte verhuurdervergunning te introduceren.
Belangrijk om te weten: de verhuurdervergunning kan niet als bestraffende sanctie ingezet worden. Daarnaast dient een vergunning juridisch gezien (onder meer vanuit het Europese recht) zo gericht mogelijk en op basis van gedegen onderbouwing ingezet te worden.
Daarom is in de totstandkoming ervoor gekozen om de gemeente de mogelijkheid te geven om in specifieke gebieden en/of categorieën van woonruimte de verhuurdervergunning te introduceren om de leefbaarheid te behouden of om kwetsbare huurders te beschermen. De verhuurdervergunning ziet op twee situaties: een vergunning voor ‘reguliere’ verhuur en een vergunning voor de verhuur aan arbeidsmigranten.
Vergunningsvoorwaarden landelijk en uniform
De vergunningsvoorwaarden, die gemeenten voor reguliere verhuur naar eigen inzicht kunnen instellen, zijn qua inhoud landelijk geüniformeerd. Belangrijke punten hierbij zijn:
- het aantonen van hanteren werkwijze algemene regels;
- voldoen aan huurprijsregelgeving in de gereguleerde sector;
- het hebben van een onderhoudsplan;
- informatieverstrekkingsplicht, zoals het hebben van één aanspreekpunt in het contact met de verhuurder of het verplicht vermelden dat een huurder het recht heeft om naar de Huurcommissie te gaan.
Nader uitgewerkt
De algemene regels worden in samenwerking met alle partijen in een AMvB (algemene maatregel van bestuur) nader uitgewerkt en waar nodig aangevuld. Deze kunnen via het bestuursrechtelijke instrumentarium door gemeenten gehandhaafd worden, zoals last onder bestuursdwang/dwangsom, boete en beheerovername.
Beheerovername
Meer weten over wanneer een verhuurdervergunning wordt geweigerd, ingetrokken en er over gegaan wordt op beheersovername door de gemeente? Klik hier voor een handige factsheet met alle punten op een rij.
De wet is tot 1 september in consultatie, partijen kunnen tot die tijd reageren op het ingediende wetsvoorstel.
